Beschrijving: De weg naar de dageraad: met Arthur V. Johnson, Lottie Briscoe, Mary Powers. In een dorp in New England woont Bill Hedrick, de stadsdronkaard. Bill werkt net genoeg om de vier dollar te bemachtigen om de kan drank te betalen die hem wordt aangeboden. In de stad waar de drank wordt verscheept, onder rembours, Mary Lane, een weduwe, nog jong, maar gebroken door ontbering, zich realiserend dat haar Het einde is nabij, neemt haar kleine meisje, Daisy, mee naar het expreskantoor, draagt ​​haar over aan een naast familielid en gaat snel weg. In een zakje om de nek van het kind heeft ze een ringetje gedaan, met de hand gemaakt van een gouden munt, en ze heeft tegen het kind gezegd dat het door niemand mag worden aangeraakt. Op het treinstation komt het label dat haastig aan Daisy's arm is vastgemaakt los, evenals dat aan Bill's kruik. De agent vervangt de tags en verwisselt ze, zodat Daisy te zijner tijd bij Bill's adres arriveert, met een toeslag van $ 4. Bill probeert de zending te weigeren, maar de plaatselijke agent, die niet weet wat hij anders met het kind moet doen, pest Bill om de rembours te betalen. Bill neemt het kind mee naar zijn hut en brengt haar naar bed. Hij ontdekt het zakje en kan aan zijn gevoel voelen dat er een ring in zit, maar terwijl het kind smeekt om het met rust te laten, zet hij zijn onderzoek niet voort. Het kind valt in slaap en Bill, gekweld door de dorst, dwaalt rond, gaat uiteindelijk zitten en kijkt naar het kind. Haar zoetheid en onschuld roepen herinneringen op waarvan hij dacht dat ze lang geleden in de drank waren verdronken. De scène verdwijnt en de Bill Hedrick van vroeger wordt gezien, een knappe jonge plattelandssmid, blij met zijn geliefde Mary. Hij heeft uit een stuk goud een vreemd ringetje gehamerd, dat hij haar geeft. Hun leven lijkt zonneschijn te beloven, totdat Bill voor het eerst het effect van drank laat zien. Een vreemdeling uit de stad verschijnt en betaalt Mary vurig hof. Bill neemt Mary mee naar een schuurdans; hij proeft vrijelijk de harde cider en is al snel hulpeloos dronken. Mary staat toe dat de vreemdeling haar naar huis begeleidt en Bill ziet haar nooit meer. Bill wordt een gewone dronkaard. De scène verdwijnt en Bill gaat weer naast het kind zitten. De volgende dag is er een van kwelling voor Bill; zijn verlangen naar drank maakt elk moment tot een kwelling. Een whiskyventer haalt een fles te voorschijn en vraagt ​​Bill welke hij wil kopen. Bill heeft geen cent. De marskramer vraagt ​​of hij geen horloge heeft, een ring. Bill herinnert zich de zak om de nek van het kind; hij gaat de hut binnen en haalt de zak uit de nek van de slapende baby en haalt de ring tevoorschijn om te herkennen dat deze degene is waarvoor hij gemaakt heeft en die hij aan de hand van zijn geliefde heeft gelegd. Onder de schok van het besef dat de lieveling uit zijn jeugd de moeder van dit kind was, wankelt Bill, en beseft dan plotseling tot welke diepte hij is gevallen, om van een slapende baby de middelen te stelen om de drank te kopen die twee levens heeft vernietigd. Hij jaagt de marskramer van de plaats, pakt het kind op en haast zich de wereld in, een weg inslaand die naar betere dagen zal leiden..